Aslında bağımlılık değişdir bu, hırstır


Bunu okuyanlara tavsiye verecek durumda değilim. bahis, casino oyunları vs. oynamayın desem komik olur. oynayanların sonu benden farklı olmuyor ama bilin. bu kumar bağımlılığı insanın hayatının içine ediyor. ben gülmeyi, yaşamayı unuttum. uyku kalmadı. her gün 4-5'te uyanıyorum ve uyuyamıyorum. yaşadığım her saniye acı çekiyorum.


Kaybettiğini geri alma hırsıdır

Ve rüya bitti. 20 bin bastım, kaybettim. kaldı 30. neyse dedim, 1 gün bekle. ertesi gün 20 bin daha kayıp. aynı gün 10 bin daha. bir anda 50 bin gitti. 2 günde. 2 ayda kazandığın 2 günde uçtu gitti. buraya kadar yine sıkıntı yok. zaten senin değildi, bahisten gelmişti ama işte işler öyle olmuyor. bağımlılığın sizi esir alması sonucu daha da üstüne gidiyorsunuz, dur diyemiyorsunuz. zaten dur deseniz bağımlı olmazsanız. nasılsa 7 kere 20 bin kredi çekip kazanmıştım, yine yaparım dedim ve sürprizzz... o da gitti. bir anda 36 vadeli 20 bin kredili borcum oldu. başımdan aşağı kaynar sular döküldü. ne yapacağımı bilemedim. şoklar içerisindeyim. ertesi gün tekrar 20 bin, hoopp o da gitti. o kadar kötü oldum ki aklımı kaybedeceğim sanki. böyle böyle 2020 ağustosa kadar oynamaya devam ettim ve toplamda 75 bin borç yaptım. ama her günüm bahis ile geçiyordu. sosyal hayatım kalmadı. tek amacım işten gelip pc basına geçmekti. tabii devlet hastanesine gittim. ne kadar ilgilenebilinirse o kadar ilgilenledir. ilaçlar kullandım ama olmadı. bırakamdım. derken artık ailem durumu anladı ve anlattım onlara. 60 bin tl çıkardılar ve borcumu 15 bine düşürdüm. artık 3 ayda 5-5-5 ödeyip kapatacaktım. yaşadığım pişmanlıklar, çaresizlik kendimden nefret ettiriyordu. 1 yıl boyunca kendim için en ufak bir şey yapmadım. ne gezme, ne tozma, ne kendime özel bir şey alma. maaşı al, kredileri öde, kalanla bahis, o da yoksa yeni kredi çek, 3-5 yine bahis. artık kaybetsem bile bahis oynadığımda huzur kaplıyordu içimi. tabii maç bitene kadar. kaybedince yine sinir, stres.

4) bu 4. maddeye özel bir yer açıyorum. kumarı tetikleyen ve sürdürmenizi sağlayan bir diğer şey de batmış olmak. bunu bir hastalığa benzetirsek bu zaten son ve en karanlık evresidir. evet kumarı çevirebileceğiniz parayla oynadığınızda ya da batsa da koymayacak rakamlarla oynarsanız bunu kötü bir hobi olarak görebilirsiniz ve çok da dert olmaz. ama olasılık olarak her zaman batmanın kıyılarında gezdiğinizi de bilmeniz lazım. ben onca kumar deneyimimin sonunda cebinde sadece ihtiyacı kadar olan bir parayla gezen, tatilini yapabilen ama birikimi olmayan biriydim. ama canım yanmıyordu. artık borsa ve vadeli piyasalarda yeterince para kaybedince, daha yüksek kaldıraçlı forex piyasasını gördüm. üstelik 5 gün ve 24 saat açıktı. risk iştahım hepten artmıştı. teknik analizim de iyiydi. sistemli ve disiplinli olursam saatlik, günlük işlemlerle al-sat yaparak kazanabilirdim. nitekim öyle de oldu. 50 euro ile başlayan serüvenimde 5-6 günde 5000 euro kazandım. 20 işlem yaptıysam 19 tanesinde pozisyonu artı ile kapatıyordum. her işlemimde daha fazla parayı riske ederek katlıyordum. birkaç haftada hızlı paralar kazanınca hepten gaza geldim. yani batmaya hazırdım artık. hatalar yapmaya ve hata yaptıkça nasılsa hızlı kazanıyorum deyip daha fazla harcamaya başladım. gerçek para algım gitmişti. sanal parayla oynuyordum sanki. yıllarca çalışıp ödeyemeyeceğim miktarları kredi çeker hale gelmiş, kredi kartı limitlerimi doldurmuş ve her ay asgarisini ödeyerek parayı çevirmeye çalışır bulmuştum kendimi.üstelik hala kendimi avutuyordum: "şu kadar kazansam, onunla şu kartı ödesem rahatlarım. sonra da disiplinli oynayıp ufak ufak kazanarak borçları temizlerim" diye diye artık hareket edemez noktaya gelmiştim. kimseye söyleyemiyordum da. insanlara battım demek, sonunda sahip olmayacağın bir şey için servet ödediğini söylemek gerçekten zor bir şey. düşünsenize yıllarca borç ödeyeceksiniz ve sonunda elinizde bir şeyiniz olmayacak. hiç unutmam bir iş arkadaşımla amerika'da bir konferansa gitmişim. o ara param yine olmuş 3000 euro. arkadaşın yanında bir işlem yaptım. para 2 saat içerisinde bitti. arkadaş bana şaşırıyor: 'nasıl olur da bu kadar para kaybedip bu kadar rahat olabilirsin aklım almıyor' diyor. oysa bilmiyor ki kumarbazın o sırada para algısı filan yok:) para algısı ancak gerçek hayatta harcamaya geldiğinde var.

Kaybettikçe daha batarsın ve sonunda sıfır noktasına ulaşırsın

· millet neredeyse işini gücünü bırakıp bunlara yönelecek

Bugün kendime söz veriyorum, bir daha oynamayacağım